Zalig Pasen!
Moeder Teresa zei eens: “Laat zorgen nooit zo overheersend worden in je leven dat je de vreugde over de verrezen Christus vergeet”.
Nu kan het zeker niet zo zijn dat ons hart zich altijd verheugt. Er is ook een tijd om te wenen, een tijd om te rouwen, dat hoort gewoon bij het mens-zijn.
In de Paasverhalen staat over de leerlingen van Jezus: “De leerlingen verheugden zich toen zij de Heer zagen”.
De vreugde ontwaakte in de leerlingen omdat zij Hem, de gekruisigde, weer levend zagen, Hem, de machteloze, nu vol glorie; omdat alles wat Hij hun verkondigd had, bevestigd was.
Zo worden ook wij met diepe vreugde vervuld wanneer wij Jezus bevrijdend mogen ervaren als de Heer, als overwinnaar over alle machten van duisternis en dood, over alles wat ons leven naar de afgrond voert.
De verrezen Heer geeft deze vreugdevolle vrede van hart na elke goede biecht, wanneer mijn ziel is verrezen van schuld en zonde en het goddelijke leven zich weer in mij ontvouwt.
Het is veelbetekenend dat de Heer dit sacrament op de avond van de Paasdag aan zijn leerlingen heeft toevertrouwd
en door hen aan de Kerk.