De Engelen: realiteit of mythe? (5)
De ‘engelen’ van de New Age
Vanaf de jaren zestig in de Verenigde Staten (een decennium dat samenvalt met het einde van de consensus onder katholieke theologen in de leer over engelen en demonen) en enkele jaren later in Europa, komt een poging tot geloof in de engel en de demon die contrasteert met de christelijke traditie.
De belangstelling, de nostalgie voor de Engel keert terug, misschien als antwoord in een tijd van crisis op het verlangen van de mensen naar een diepere spiritualiteit, maar die in contrast staat met de Engel van de christelijke openbaring. De belangstelling keert terug, de nostalgie naar de duivel en Satan die het symbool wordt van rebellie tegen regels en normen.
Wij verwijzen naar de engelen en demonen van de New Age die een van de terugkerende elementen zijn in de New Age gedachte en stroming.
Als postmodern verschijnsel is de New Age een nieuwe vorm van gnosis – de hoogste vorm van kennis en het equivalent van verlossing – met esoterische en theosofische wortels:
“Er is geen openbaring of verlossing nodig die van buitenaf komt, maar alleen de vervulling van de ervaring van verlossing die in ons is (zelf-verlossing), mogelijk door middel van psycho-fysieke technieken die leiden tot uiteindelijke verlichting “.
Om de bron van genezing in ons te bereiken, gebruikt de New Age engelen, geesten en duivels als bemiddelaars.
“Deze spirituele wezens worden vaak ‘niet-religieus’ aangeroepen om iemand te helpen zich te ontspannen, zodat hij meer controle krijgt over zijn leven en carrière en gemakkelijker beslissingen kan nemen. Samensmelting met bepaalde geesten die via bepaalde mensen onderricht geven, is een andere New Age-ervaring die wordt bepleit door hen die zichzelf ‘mystici’ noemen”.
Deze “engelen” zijn niet die van de Christelijke en Katholieke traditie. Het zijn geen boodschappers van God, maar vormen van energie waarmee iedereen in contact kan komen en die boodschappen brengen, maar niet van God. Deze met macht begiftigde wezens bieden hun hulp aan door middel van aanroepingen, rituelen, de uren en dagen van het jaar die rechtstreekse communicatie met iemands engel mogelijk maken.
Volgens een van deze esoterische auteurs zijn er bijvoorbeeld slechts 72 beschermengelen die de Schepper ten dienste van de mensheid heeft gesteld. Deze beschermer-entiteiten zijn elk jaar voor de duur van vijf dagen voor ons beschikbaar om ons te helpen ons astraallichaam op te bouwen. Om een rechtstreekse communicatie met onze beschermengel te hebben, geeft de auteur voorafgaande raadgevingen die gelezen moeten worden tijdens de dagen die voorafgaan aan het ritueel van zijn aanwezigheid. Daarna wordt op de gekozen dag, zittend, een inleidend gebed gelezen. Dan staat de persoon op en met zijn linkerhand rustend op zijn hart en zijn rechterhand opgeheven, spreekt hij een inwijdingsformule uit die beschouwd wordt als de formule van Vereniging met de beschermengel.
Een andere auteur stelt een reeks methoden voor om met de aartsengel Michaël (en met Rafaël en Gabriël) te communiceren, zijn hulp in te roepen en een duurzame band te smeden door middel van eenvoudige rituelen, meditaties waarbij gebruik wordt gemaakt van kristallen en magische kaarsen, en door de interpretatie van dromen. De schrijver herinnert aan de traditionele methode om onmiddellijke en blijvende bescherming van de aartsengel Michaël:
“… brand een rode appel en wat laurierblaadjes op het vuur. Na een paar minuten naar de vlammen te hebben gekeken, leest u hardop Psalm 85. Doe de as in een klein rood zakje en draag het bij u tot het onmiddellijke gevaar geweken is. Dan verstrooi je de as buiten je huis op een dinsdagavond, met de maansikkel op” .
Eveneens in deze esoterische geest heeft een auteur een training gecreëerd, genaamd ‘De School van Engelen’, om te communiceren met engelen door middel van onderwerpen en technieken die variëren van sjamanisme tot alchemie, mediumschap, en oude oosterse technieken, zoals tantra, feng shui, tai chi chuan, qi gong, en nei gong, om te helpen
“… om onopgeloste problemen op te lossen tussen de levenden en de doden toen zij nog leefden, en om ons en hun bestaan in elkaars dimensie te verbeteren”.