God scheidde het licht van de duisternis

De lichtdrager, de hoogste en machtigste Engel, die het meeste licht van de Godskennis had, kwam in opstand. DAT nooit! Hij keek naar zichzelf, in plaats van naar God, en bewonderde zijn eigen grootsheid en schoonheid… en vergat dat hij dit alles van God ontvangen had en zonder Hem niet eens zou bestaan… Hij vond zichzelf op God gelijkend, ja, hij wilde zelf als God zijn, en eer en lof ontvangen, in plaats van deze God in mensengestalte te moeten dienen en gehoorzamen.

NEE. Hij wilde NIET dienen! En hij maakte luid zijn keuze bekend, want niemand van de andere Engelen had zoveel kennis dan hij:

“Toen verscheen aan de hemel een ander teken: een grote vuurrode draak. .. En zijn staart vaagde een derde deel van de sterren des hemels weg en wierp ze op de aarde.”
Openbaring 12,4

Vele Engelen, die door hem werden beïnvloed, trok hij mee in zijn keuze. Maar daar was  St. Michael. Zijn strijdkreet was als een lofprijzing, een aanbidding van Gods grootheid, en deze klonk zo luid, dat veel Heilige Engelen zich achter St. Michael schaarden.

Toen brak er een strijd uit en St. Michael en zijn Engelen wierpen met Gods kracht de rebellerende engelen uit de hemel. “God scheidde het licht van de duisternis”.

De gevallen engelen of demonen blijven volgens hun natuur nog steeds engelen, machtige geesten met een krachtig verstand en sterke wil. Ze hebben echter geen deel meer aan Gods genade, aan Zijn bovennatuurlijk leven. Eeuwig zijn ze van God gescheiden, in duisternis en kwelling: de gevolgen van hun eigen bewuste keuze. En die is onherroepelijk.

Zij kunnen alleen nog haten. Vol verbetenheid voeren zij strijd tegen God, die ze niet kunnen bereiken. Daarom richten ze al hun listen en bedrog op de zwakke mens.

Hoe goed is God, dat Hij ons zijn Heilige Engelen te hulp zendt!