Leren luisteren naar de Engel (5)
Een andere geestelijke schrijver definieert volgzaamheid en wijst op een andere fundamentele houding die eveneens in strijd is met de ijver voor de waarheid:
De volgzaamheid van degene die geleid wordt, impliceert de instelling van de ziel die consequent probeert te luisteren en te begrijpen en zich onderdanig wenst op te stellen voor de voorzichtige en belangeloze raad die gegeven wordt. … Sommige mensen hebben niet de noodzakelijke vereisten om volgzaam te zijn. Ze weten niet hoe ze moeten luisteren. Zij spreken veel onder het voorwendsel hun geestelijk leidsman te informeren; zij praten lang over een wirwar van volstrekt nutteloze details, zonder de minste aandacht voor de tijd en het geheugen van hun leidsman. Ze gaan van het ene onderwerp naar het andere zonder iets af te maken, zonder zelfs maar, zo lijkt het, de wens te hebben iets met een zekere diepgang te onderzoeken. Ze proberen het niet te begrijpen. Ze lijken geen moeite te doen om een nieuw gezichtspunt of een nieuwe manier van kijken te begrijpen. Hun intelligentie lijkt nooit te worden gewekt.
De schrijver heeft duidelijk enige ervaring met geestelijke begeleiding. Hij spreekt over de onwil om moeite te doen om te luisteren, om een nieuw standpunt in te nemen, een nieuwe manier om naar iets te kijken. Vaak is dit het geval omdat de mens niet bereid is zijn leven te veranderen om zich met de waarheid in overeenstemming te brengen. Daarom praat hij om het onderwerp heen zonder het werkelijk aan te pakken.
IJver voor de waarheid omvat de moed om de waarheid en al haar gevolgen onder ogen te zien. De waarheid vereist onthechting van onze eigen gewoonten, onthechting van onze bezorgdheid over de mening van andere mensen, onthechting van onze eigen meningen, onthechting van dingen.
Hoe meer mensen gehecht zijn aan deze dingen, hoe minder ze de waarheid kunnen verdragen.
Het probleem kan zeer wijdverspreid worden, zoals Paulus beschreef: “Want er komt een tijd dat de mensen geen gezonde leer zullen verdragen, maar met jeukende oren zullen zij voor zichzelf leraars verzamelen naar hun eigen smaak, en zich afkeren van het luisteren naar de waarheid en afdwalen in mythen” (2 Tim 4,3-4).
Het verband tussen gehoorzaamheid en luisteren komt tot uiting in de etymologie van de twee woorden. Het Latijnse woord obedire (gehoorzamen) komt van het woord audire (luisteren).
Dezelfde waarheid is terug te vinden in het Duits: Gehorsam (gehoorzaamheid) komt van gehorchen, wat luisteren betekent. De wil om te luisteren is het begin van gehoorzaamheid.