Gered!

Gered!

Nog voordat ik religieuse werd, werkte ik in een zaak, die heel dicht in de buurt was van een getrouwde zus van mij.

Af en toe bracht ik daar de nacht door en hielp ik haar met haar 7 kinderen. Ik sliep altijd beneden op de bank, maar deze bepaalde nacht voelde ik dat ik boven in de meisjesslaapkamer moest slapen. Mijn neef, Anthony, die toen 2 jaar oud was, wilde met zijn 6-jarige zusje in het stapelbed slapen. Tijdens de nacht werd ik ineens wakker uit een diepe slaap door mijn Heilige Engelbewaarder. Hij zei “Kijk!” en daar hing mijn kleine neefje aan de veiligheidslatten van het bed, helemaal blauw en stikkend. Op de een of andere manier was hij tussen de latten door geglipt.

Ik was zo bang om hem op te tillen, omdat ik niet wist of hij terug kon glijden of dat hij al dood was. Maar ik was in staat om hem op te tillen en zijn leven te redden. Ik bleef de hele nacht bidden. Na enige tijd kon ik zien dat hij in orde was en toen kon ik rusten. Kort daarna kon ik met pater McGowan praten, die zei hem zo snel mogelijk te brengen voor de Toewijding aan de Engelbewaarder. En vandaag de dag is Anthony door de Heilige Engelbewaarders een trouwe priester in het Bisdom van Lansing en ik ben een Zuster van het Heilig Kruis.

(De afbeelding is van het internet genomen)