De Engel troost

De passie in de Hof van Olijven wil ons leren dat het uur van de Engel bestaat. Dat uur kwam toen de Heer bad en leed. Zijn vrienden sliepen, zijn moeder was ver weg en hij was alleen en door iedereen in de steek gelaten. Dit was het uur en het moment van de Engel.

De Engel helpt ons ook om niet met de demon te gaan praten. Nergens staat geschreven dat de Heer zelfs maar één woord tot de demon richtte in de uren van Zijn lijdensweg. En hij heeft ook geen exorzisme gebeden. Hij sprak alleen het meest noodzakelijke. Hij overwoog elk woord. Zelfs tijdens de verhoren verdedigde Hij zichzelf niet.

Dat is wat de Engel ons in de bekoring wil leren: alleen met God te spreken, te volharden in het gebed, om de verleider niet het kleinste steunpuntje te geven.

De Engel is niet altijd een trooster aan onze zijde. Hij verlaat ons nooit, maar soms moeten we uren doorbrengen als we denken dat hij ons verlaten heeft. Maar dan komt altijd het uur waarop hij ons echt kan helpen, ons moed en kracht geeft. Daar moeten we zonder enige twijfel op vertrouwen.

En het succes van de Engel kan soms afhangen van de mate van ons vertrouwen.