Tweede wereldoorlog
Het was aan het front in Afrika toen we ons al moesten terugtrekken vanwege de overmacht van de geallieerden. Ik stond op onze auto en kon de kanonnen al op enige afstand zien. De gedachte kwam bij me op: “Zwaaien” en dat deed ik. Toen we daar aankwamen, riep een van de schutters naar me: “Het is maar goed dat je zwaaide, anders hadden we jullie allemaal samen neergeschoten.”
De vijand had al lang het luchtoverwicht overgenomen. Aanvoer van brandstof, materiaal en voedsel werd schaars. Toen we tussen Tobruk en Derma reden, zagen we plotseling drie Britse jachtbommenwerpers in een duikvlucht van voren op ons afkomen. We stopten en sprongen uit de auto. De chauffeur onder de auto en de andere kameraad en ik links van de weg in het zand. Ik lag ongeveer twee meter van de rand van de weg, mijn kameraad anderhalve meter links van mij. De vliegtuigen die achter elkaar naderden waren al zo dichtbij dat ik verwachtte elk moment geraakt te kunnen worden.
Toen hoorde ik heel luid en energiek een mannenstem: “Ga, ga naar de overkant!” Zonder na te denken sprong ik op, langs de auto en naar de rechterkant van de weg. Nog terwijl ik over de rand van de weg sprong, stortte een bom neer die het eerste vliegtuig had laten vallen. De andere twee schoten met hun wapens op ons en vlogen op een paar meter hoogte over ons heen.
Ik stond op, ging terug naar de linkerkant en zag een bomkrater met een diameter van ongeveer anderhalve meter op de plek waar ik eerst had gelegen. Ik dacht na over wat er gebeurd zou zijn als ik die stem niet onmiddellijk had gevolgd. Zelfs een vertraging van een seconde zou een zekere dood hebben betekend.
De kameraad die links van me had gelegen, anderhalve meter van het midden van de bomtrechter, hij bloedde onmiddellijk dood. Toen ik hem zag, dacht ik: je had hem mee moeten nemen, maar hij was zeker niet weggegaan. De vliegtuigen waren al te dichtbij gekomen. In zo’n situatie blijf je op de grond en spring je niet op. De andere lag nog onder de auto en bewoog niet, ik trok hem eruit en zag dat hij in zijn hoofd was geschoten. Een gat in het midden van zijn voorhoofd. De bomkrater werd het graf voor hen allebei.