Gered

Op dinsdag 20 juni 2023 nam ik deel aan een rozenkrans van de gebedsgroep “Army of St. Michael”. Broeder Emmanuel sprak over hoe we ons moeten bevrijden van alle angsten, alles in de handen van de Heer moeten leggen en op Hem moeten vertrouwen. We moeten nergens bang voor zijn.

Ik begon tot de Heilige Engelen te bidden voor deze intenties. In het bijzonder herinnerde ik me de angst om aangevallen te worden en voor slechte mensen, vooral als ik naar mijn werk ging. Want er waren steeds meer gevallen van berovingen in mijn stad.

Dus vroeg ik dat Jezus, door middel van de Heilige Engelen, mijn hele weg zou vrijmaken, dat Hij met Zijn Kostbaar Bloed alle wegen zou reinigen waarop ik zou lopen totdat ik op mijn werkplek aankwam. Ik vroeg ook aan de Heilige Engelen om me te vergezellen en me niet alleen te laten.

Ik gaf alles over en vertrouwde. Ik zei dat ik niet bang was omdat “de Heer zijn Engelen heeft opgedragen mij op al mijn wegen te bewaren” (vgl. Ps 91). Dus de volgende ochtend ging ik in innerlijke vrede, zoals gewoonlijk  naar mijn werk. Het was ongeveer 7.30 uur toen ik door een rustigere straat liep.

Er zijn niet veel mensen op straat op dit tijdstip. Van een afstand zag ik een jonge man op een fiets langzaam naderen. Ik lette niet op wat hij deed en dacht dat het een gewone jongen op straat was. Maar toen hij dichterbij kwam, realiseerde ik me dat hij naar me toe kwam. Hij kwam zo dicht bij me dat we elkaar even in de ogen keken. Ik zag aan zijn ogen en de gezichtsuitdrukking dat hij me iets wilde zeggen.

Maar net op dat moment begon zijn mobieltje te rinkelen en stopte hij. Hij keek me weer aan, maar pakte zijn mobiel om het gesprek aan te nemen.

Ik liep nog steeds door (het ging allemaal heel snel) en toen hij naast me stopte, keek ik naar iets dat hij in zijn hand hield en het glinsterde. Het was een groot, scherp mes! Mijn hart zonk, maar tegelijkertijd bleef ik kalm van binnen. Ik realiseerde me dat dit eigenlijk een overval was. Maar het ongelooflijke was dat net toen hij op het punt stond de overval te beginnen, zijn mobiele telefoon begon te rinkelen en hij het gesprek aannam.

Ik liep hem voorbij terwijl hij aan het bellen was. Hij was nu achter me en dus liep ik snel verder en pas toen ik zo ver weg was dat hij het niet meer merkte, draaide ik me om om te zien of hij me volgde.

Hij was nog steeds aan de telefoon met zijn rug naar me toe gekeerd. Ik voelde dat er iets onwerkelijks gebeurde en had het gevoel dat ik ‘van boven’ beschermd werd. Het was alsof de Heilige Engelen deze aanvaller hadden afgeleid met het telefoongesprek, zodat ik ongedeerd bleef. De hele dag dacht ik aan het gebed dat ik de dag ervoor had gebeden, om bescherming te vragen op elke straathoek waar ik langs kwam.

Wat een buitengewone daad van het hemelse leger!